همه ورزشکاران از دکستروز به عنوان یک کربوهیدرات ساده با جذب سریع، برای تولید انسولین و جایگزینی گلیکوژن از دست رفته در سلول های عضلانی در طول تمرین استفاده می کنند. کربوهیدرات ها وارد جریان خون می شوند و بلافاصله برای انرژی استفاده می شوند. این ترکیبات در سلول های ماهیچه ای به عنوان گلیکوژن یا در سلول های چربی به عنوان تری گلیسیرید ذخیره می شوند.
دکستروز خیلی سریع وارد سیستم بدن می شود و پاسخ انسولین بالایی را تحریک می کند. انسولین یک هورمون بسیار آنابولیک است، به این معنی که عضله سازی می کند. انسولین نه تنها گلوکز را به سلول‌های عضلانی می رساند، بلکه پروتئین‌ها، اسیدهای آمینه، کراتین، گلوتامین و سایر مواد مغذی ضروری را نیز به سلولها می‌رساند.
دکستروز منبع انرژی عالی برای افرادی است که سعی در به دست آوردن عضله بدون چربی دارند. همچنین برای ورزشکاران استقامتی عالی است زیرا هضم آن آسان است و مانند برخی قندهای دیگر باعث ناراحتی معده نمی شود.
فهرست مطالب
نوشیدنی های حاوی دکستروز
برای درک تأثیرات یک نوشیدنی ورزشی بر بدن باید به اجزای اصلی و کارایی هریک در بدن توجه کرد. نوشیدنی های ورزشی نوشیدنی هایی هستند که به طور ویژه برای کمک به آبرسانی به ورزشکاران در حین یا بعد از ورزش ساخته شده اند. آنها معمولاً سرشار از کربوهیدرات ( بهترین منبع انرژی) هستند.
علاوه بر کربوهیدرات ها که در حفظ ورزش و عملکرد ورزشی مهم هستند، نوشیدنی های ورزشی معمولا حاوی شیرین کننده ها و نگهدارنده ها و همچنین حاوی الکترولیت ها (مواد معدنی مانند کلرید، کلسیم، منیزیم، سدیم و پتاسیم) هستند.
جایگزینی الکترولیت های از دست رفته در طول تمرین باعث افزایش هیدراتاسیون بدن می شود که در به تاخیر انداختن خستگی در حین ورزش بسیار مهم است. حفظ هیدراتاسیون به ویژه برای افراد مبتلا به دیابت که به دلیل سطوح بالای گلوکز خون در معرض خطر کم آبی بدن قرار دارند نیز بسیار مهم است.
انواع نوشیدنی های ورزشی
سه نوع اصلی از نوشیدنی های ورزشی وجود دارد که همه آنها شامل سطوح مختلف مایع (آب)، الکترولیت و کربوهیدرات هستند.
آب (92-94%)
هدف از نوشیدن مایعات کافی، برای جبران آب از دست رفته در طول فعالیت است و آب که یک جزء اصلی در نوشیدنی های ورزشی است می تواند این امکان را فراهم کند.
کربوهیدرات ها (6- 8% )
در ورزش طولانی مدت و با شدت بالا، کربوهیدرات ها (قند) منبع سوخت اولیه برای عضلات و مغز شما هستند. پس از (بیش از یک ساعت) ورزش ، سطح قند خون و گلیکوژن (ذخایر انرژی عضلات) شروع به کاهش می کند. از آنجایی که بدن ذخایر کربوهیدرات محدودی دارد، اینجاست که یک نوشیدنی ورزشی می تواند مفید باشد.
نوشیدنی های ورزشی باید حاوی 6 تا 8 درصد کربوهیدرات باشند، زیرا این سطح با خون ایزوتونیک است (حاوی مقادیر مشابهی نمک و قند) و به بدن اجازه می‌دهد مایعات را سریع تر جذب کند .
نوشیدنی‌های ورزشی به گونه‌ای طراحی شده‌اند که حاوی ترکیبی از کربوهیدرات‌ها باشند تا انتقال دهنده‌های قند در روده شما تحت تأثیر قرار نگیرند. نوشیدنی هایی که ترکیبی از قندها، مانند گلوکز، ساکارز، دکستروز یا فروکتوزهستند، به بدن شما اجازه می دهد تا تمام قندها را به طور کامل جذب کند، به این معنی که کربوهیدرات بیشتری به عنوان سوخت به عضلات شما می رسد.
نوشیدنی های حاوی دکستروز
نوشیدنی های حاوی دکستروز بسیار محبوب هستند و دلیل خوبی هم برای آن وجود دارد. بدن شما آماده است تا مواد مغذی دریافتی را به اندامها برساند و از آنها برای تامین انرژی، پر کردن الکترولیت‌های از دست رفته و شروع به ترمیم عضلات “گرسنه” خود استفاده کند.
با این حال، چیزی که اکثر ورزشکاران نمی‌دانند این است که مصرف دکستروز قبل و بعد از تمرین می‌تواند انرژِی را به حداکثر برساند و به شما کمک کند از این توانایی و قدرت بدنی بالا حداکثر استفاده را ببرید. یک نوشیدنی ورزشی خوب حاوی اسیدهای آمینه ضروری، الکترولیت ها، مواد معدنی، ویتامین های B و دکستروز است.
الکترولیت ها (کمتر از 1%)
وجود سدیم در یک نوشیدنی ورزشی می تواند تشنگی را افزایش داده و باعث مصرف بیشتر مایعات و هیدراتاسیون که باعث بهبود عملکرد می شود. معمولاً برای فعالیت‌هایی که کمتر از یک ساعت طول می‌کشند، مصرف سدیم ضروری نیست، مگر اینکه در محیط‌های گرم و مرطوب یا با شدت بالا ورزش کنید.
پتاسیم نقش اساسی در انقباض عضلانی و تنظیم فشار خون دارد. در حالی که درهنگام عرق کردن کاهش پتاسیم به اندازه کم شدن سدیم نیست، به هرحال مهم است که سطح پتاسیم خود را دوباره پر کنید تا تعادل الکترولیت را حفظ شود.