سولفات منگنز گرانوله یک کود پرکاربرد در کشاورزی است که برای رفع کمبود منگنز مورد استفاده قرار می گیرد. منگنز (Mn) یک ریزمغذی ضروری گیاهی است که به عنوان یک کاتالیزور در مجتمع تکامل دهنده اکسیژن (OEC) فتوسیستم II (PSII) عمل می کند. با این حال، کمبود منگنز اغلب بدون علائم بصری در برگ رخ می دهد، در نتیجه توزیع و ابعاد مشکل محدود کننده بهره وری محصول را در بسیاری از نقاط جهان پنهان می کند.
از این رو رفع به موقع کمبود منگنز یک چالش در ارتقای رشد و کیفیت گیاه است. فتوسیستم II هدف اولیه کمبود منگنز در گیاهان است. کمبود منگنز منجر به بیثباتی خود سیستم فتوسنتزی و زیرمجموعههای PSII میشود. در این شرایط استفاده از کود می تواند بسیار موثر باشد.
مزایای استفاده از سولفات منگنز گرانوله
منگنز به عنوان یک فعال کننده آنزیم برای جذب نیتروژن عمل می کند و برای فتوسنتز، تنفس و واکنش های آنزیمی مورد نیاز گیاهان است. علائم کمبود منگنز در برگ های تازه و در حال ظهور یک کلروز بین رگبرگی منتشر با مناطق سبز نامناسب در اطراف رگبرگ هاست. کلروز و لکه بینی نکروز از علائم شایع هستند. در صورت کمبود شدید، برگ های جدید کوچک تر می شوند و ممکن است پژمردگی نوک رخ دهد.
شما برای استفاده از سولفات منگنز گرانوله باید خاک خود را آزمایش کرده، محصول خود را بررسی کنید و با ارسال نمونه های بافت گیاهی به آزمایشگاه، مشکل کمبود منگنز یا سمیت آن را تأیید کنید. اکنون زمان آن است که مشکلات کمبود یا سمیت این مینرال را برطرف کنید و تأثیر آنها بر بازدهی را به حداقل برسانید.
علائم کمبود منگنز
کمبود منگنز شایع ترین مشکل ریزمغذی است که در تولید محصولاتی مانند سویا و گندم رخ می دهد. سویا و گندم دو محصول زراعی هستند که بیشترین احتمال ابتلا به کمبود منگنز را دارند، اگرچه ممکن است کمبود آن در ذرت و چغندر قند نیز دیده شود. کمبود منگنز به صورت زرد شدن بین رگبرگ های برگ (کلروز بین رگبرگ) ذرت، سویا و چغندر قند و به صورت نوارهای زرد مایل به سبز در گندم ظاهر می شود. کمبود منگنز به احتمال زیاد در خاک های ارگانیک با pH بیشتر از 5.8 مشکل ساز است.
روش تمایز بین کمبود نیتروژن و منگنز در محصولات این است که کمبود منگنز در جوان ترین و جدید ترین برگ های گیاه ظاهر می شود، در حالی که کمبود نیتروژن در بافت های مسن تر (برگهای پایین) ظاهر می شود.
بهترین راه برای اطمینان از اینکه چه چیزی باعث کمبود می شود، تجزیه و تحلیل خاک و بافت است. اما، اگر مزرعه شما سابقه کمبود منگنز داشته باشد، این مناطق به طور سالانه کمبود را نشان می دهند (و نیاز به اصلاح دارند)، زیرا بیشتر منگنز در خاک های ما به شکل غیرقابل دسترس است. حتی زمانی که از کود منگنز در خاک استفاده می شود، بخش بزرگی از منگنز به سرعت در خاک به شکل غیرقابل دسترس چسبیده یا تثبیت می شود بنابراین نمی تواند کمبودها را برطرف کند.
اصلاح کمبود منگنز با کودهای سولفات منگنز
اگر مزرعه یا بخشی از مزرعه شما کمبود منگنز دارد، مهم است که در اسرع وقت مشکل را اصلاح کنید تا خطر کاهش بازدهی را برطرف کنید. کود دهی و محلول پاشی با منبع منگنز غیر آلی یا کلات شده مؤثرترین وسیله برای اصلاح یک محصول مزرعه با کمبود منگنز است.
منگنز برای محلول پاشی باید به میزان 0.5 تا 1.0 پوند منگنز در هر هکتار با حداقل 20 گالن آب استفاده شود (30 گالن توصیه می شود). بسیاری از محصولات، به ویژه محصولات چند مغذی، اغلب با نرخ های بسیار پایین برچسب گذاری می شوند و باید مراقب بود که نرخ های مناسب برای اصلاح کمبود اعمال شود.
در برخی موارد، ممکن است یک برنامه دوم در تاریخ بعدی برای اصلاح کمبود مورد نیاز باشد. اگر قصد دارید با سولفات منگنز گرانوله محصولات کود منگنز را با محصولات گلایفوسیت مخلوط کنید، احتیاط کنید، زیرا تحقیقات تضاد بین بسیاری از فرمولهای کود منگنز و گلایفوسیت را نشان داده است. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد این تضاد می توانید با کارشناسان کشاورزی محلی خود مشورت کنید.